Situering werk & belangrijkste medewerkers
The Unbecoming of Mara Dyer door Michelle Hodgkin word gepubliceerd door Simon & Schuster. Simon & Schuster hebben al 90 jaar publicatie-ervaring achter de rug. Simon & Schuster hebben met Author Solutions Archway, een zelfpublicatie service, opgericht. Zo hopen ze via Archway ook meer te bieden dan de standaard zelfpublicatie, zoals het aanbod om video’s en boektrailers te maken. Zelfpublicatie is een van de snelst groeiende sectoren in de publishing industrie. De boektrailer van The Unbecoming of Mara Dyer werd dus door Archway aangeboden en vooral geproduceerd door Jeremy hodgkin, de broer van Michelle Hodgkin. Hij was degene die de video’s doorheen de conceptfase heeft geholpen en de directors van de trailer heeft gekozen. De trailer is officieel onthuld door MTV’s Hollywood Crush, doordat het boek zo gehypet was.
Bespreking boek trailer
De boektrailer begint met enkele sneakers die in beeld wandelen; in het volgende shot zien we het volledige personage langs achter en vervolgens in zijaanzicht. In het zijaanzicht zet het personage een kap op. We zien dus niet goed wie het personage is, we worden meteen geconfronteerd met een mysterie. Verder in het filmpje zien de sneakers terugkeren, deze keer stoppen ze echter. Tegen het einde van de film zien we het personage met de kap op zich omdraaien, het beeld wordt echter snel opgevolgd door het volgende shot. Wie zien dus een flits van Mara Dyer, maar we hebben haar nog steeds niet goed kunnen zien.
Figuur 1: Het mysterie van Mara Dyer
Het personage schrijft een brief of misschien beter ze bekent moord; de woorden die ze opschrijft worden ook gevoice overt zodat we toch een hint van het verhaal krijgen. Deze voice over geeft nog iets extra mysterie, want waar ze voor waarschuwt is niets minder dan moord. ‘My name is not Mara Dyer, but my lawyer told me to use a fake name.’ dit wekt meteen de vraag, wie is Mara Dyer echt?, op. Je vraagt je af waarom ze een valse naam gebruikt, zeker als je dit hoort: ‘Having a fake name is strange, but it’s the most normal thing about my life right now.’. Wat heeft Mara Dyer meegemaakt? Gevolgd door een sinistere waarschuwing, ‘Somewhere out there, there is a b-student with a body count and it’s important that you know… so you’re not next.’. Als Mara schrijft dan zien we ook nooit fatsoenlijk haar gelaat. We krijgen hier enkel welgeplaatste hints die ons doen hongeren naar meer.
De woorden op het einde van de trailer, ‘Who is Mara Dyer?’ komen ook naar voren in het beeld. Elk woord wordt tussen de beelden zijn geplaatst, dit geeft een extra dramatisch gevoel. Op het einde van de trailer zien we de boekcover waarover de woorden ‘The Unbecoming of Mara Dyer’ verschijnen. Ook deze zin verschijnt woord per woord, om zo het dramatisch effect te verhogen. De titel geeft namelijk weg dat Mara Dyer haar gedrag niet past bij haar status of haar persona. Ze wordt als het ware niet meer zichzelf. De titel komt ook naar voren terwijl het stille beeld erachter blijft staan. Op dit beeld zien we een meisje dat wordt vastgehouden langs achter door een jongeman. De vraag is echter houdt hij haar boven of duwt hij haar onder water?
Figuur 2: cover boek
Er is dus meer aan de hand dan enkel een moord. De mysterieuze Mara Dyer heeft ook succes op het gebied van liefde. Is deze jongeman haar redding of haar ondergang? Is hij misschien de moordenaar? Allemaal vragen waarvoor we het boek zullen moeten lezen om het antwoord te weten.
Het kleurenpalet handelt een blauwe sepiatoon bij de stukken die een jongeman tonen. Deze fungeert als een soort roze bril, waardoor we vaak de mindere kanten van iets niet zien. Zwart-wit bij de beelden die Mara erin tonen. Ook gekleurde beelden bij een soort zelf gefilmde beelden als resultaat van een handheld camera. Over deze handheld camera zit er ook een filter waardoor er veel ruis lijkt te zijn in het beeld dat die camera produceert, om zo het amateur effect te verhogen. Er zit ook een flikkering in het beeld, bij deze gekleurde shots. Het zijn namelijk jongeren die met een camera overweggaan en geen volwassen die opgeleid zijn om met camera’s te werken, er moet dus een verschil in beeldkwaliteit zijn.
Figuur 3: kleur/zwart-wit/sepia
We ervaren hier ook geen statische camera. De camera beweegt over de scene. In de eerste drie shots beweegt het beeld van links naar rechts. Het is zo goed gefilmd en gemonteerd dat de camerabeweging niet onderbroken wordt en gewoon doorgaat over de drie shots heen. Er zitten voornamelijk pano’s in deze trailer, ook wordt er gespeeld met de scherptediepte. Sommige shots zijn scherp en andere vager. Als de voice over gedaan heeft met spreken en vlak voordat de muziek begint, dan versnelt de montage. Er worden verschillende beelden over elkaar gemonteerd. Dit gaat mooi samen met de muziek die op dat moment opzweept.
Het beeld begint samen met een bastoon die zich herhaalt doorheen de trailer. De bastoon verdwijnt naar de achtergrond als Mara begint te spreken en evolueert tot het refrein van het lied, Black Dog door Kelli Schaefer. Op het einde van de trailer gaat het lied echter terug over in de herhalende bas van op het begin, maar deze keer sterft de bas langzaam uit.
Het literaire aspect van deze boektrailer is dat de nieuwsgierigheid van de kijker wordt opwekt. We willen weten wat er gebeurd en daarvoor zullen we het boek moeten lezen. Door uitbundig gebruik van cast en crewleden, uitgebreide montage met effecten en muziek onder de trailer, wordt eerder de indruk gewekt dat het een filmtrailer is. Pas op het einde wordt duidelijk dat het een boek is als we de boekcover zien.
Samenhang met andere werken
De sequel – The Evolution of Mara Dyer
Ook in de sequel spreken we niet van een statische camera, we zien ook in deze trailer pano’s en tilts in de verschillende shots. In The Evolution wordt echter meer met scherptediepte gespeeld dan in The Unbecoming. Een verschil is dat in The Evolution enkel kleur wordt gebruikt en geen mengelmoes van verschillende kleuren. Hier wordt de acuter wel vermeld op het einde van de trailer iets dat in de trailer van The Unbecoming een mysterie blijft. Beide boekcovers worden wel getoond als de auteur bekend is gemaakt.
Nu krijgen we wel te zien wie Mara Dyer is. Dezelfde stem vertelt waarover het verhaal in de sequel gaat. De stem wisselt af met de muziek. We beginnen met het lied City Morgue van Kelli Schaefer die vervaagt tot enkele noten muziek als de stem begint te spreken. Er wordt weer gezongen als de stem gedaan heeft.
Figuur 4: The Evolution of Mara Dyer stills
Trailer: https://www.youtube.com/watch?v=a4ejFMjfdi8
Bad Girls Don’t Die – Katie Aleander
Ook hier maken we geen gebruik van een statische camera, we zien de pano’s en tilts wel terug komen in de shots. ze zijn op een rustig tempo aan elkaar gemonteerd met een filter erover zodat het lijkt alsof we in een dark room van een fotograaf zitten. We zien het hoofdpersonage langs achter maar weten niet meteen hoe ze eruit ziet, net zoals in The Unbecoming. In beide trailers vertelt een voice over wat er gebeurt in het verhaal zonder teveel weg te geven. De auteur en boekcover worden getoond in de trailer. Zelfs de muziek begint met enkele noten die herhaald worden doorheen de trailer, maar in Bad girls gaat de muziek echter niet over tot een liedje.
Figuur5: Bad Girls Don’t Die stills – pano
Trailer: https://www.youtube.com/watch?v=36lBeqV7V00
Samenhang met overige werken
Mockingbird vs. The Unbecoming
Beide werken gebruiken een voice over met voldoende intonatie. We weten hoe de personages zich voelen in hun situatie.
De tekst beweegt ook in beeld, maar de tekst van Mockingbird is veel gedetailleerder geanimeerd. Doordat deze trailer enkel gebruik maakt van tekst is dit een goede oplossing, anders zou de kijker zich na een tijdje vervelen, nu kan die de kleine geanimeerde woorden ontdekken door uit de trailer.
Bij Mockingbird hebben we een statische camera, dat hebben we bij The Unbecoming niet.
Torment vs. The Unbecoming
In Torment weten we niets als we niet op de tekst letten. We weten niet hoe het personage eruit ziet hoe het eruit ziet, enkel op het einde krijgen we een zicht op de rug van een jongedame. Een beeld dat toevallig de boekcover is.
In beide trailers beweegt de tekst. In Torment vaagt de tekst weg en in The Unbecoming verschijnen zinnen woord per woord om zo de dramatiek van het verhaal en de trailer te verhogen.
In beide werken hebben we geen statische camera, het beeld beweegt als we naar de shots kijken.
Recensie
De trailer is één groot mysterie. Zelfs Mara haar echte naam is een mysterie, dat zegt ze zelf in trailer dat Mara maar een pseudoniem is. Dit alleen al wakkert mijn nieuwsgierigheid aan. waarom gebruikt ze een valse naam? Wat heeft Mara dan meegemaakt dat ze een valse naam moet gebruiken? Moord? Heeft zij iemand vermoord of wordt ze erin geluisd of is ze een getuige? We zien dus niet goed wie het personage is, op het einde krijgen we een glimp van Mara te zien maar daar blijft het ook bij. Verder zien we Mara een bekentenis schrijven maar ook hier ontwijkt de camera steeds haar gelaat.
De trailer wakkert de nieuwsgierigheid aan en geeft de donkere, mysterieuze toon van het boek mooi weer. Zeker de zinnen die onze voice-over inspreekt geven als eerste aan dat er iets niet pluis is, gevolgd door de snelle montage in het midden van de trailer. De keuze van de shots en de volgorde waarin ze getoond worden, maken deze trailer een hit. Net zoals de keuze in de mengelmoes van kleur versus zwart-wit beeld lijkt te werken. We zien een duidelijk verschil tussen de ‘amateurbeelden’ die de tieners zelf kunnen hebben gefilmd in hun avonturen en de professionele beelden die de rest van de trailer bezetten.
Ik moet zeggen dat ik het volkomen eens ben met de eerste paragraaf van bijlage 1, een review van The Unbecoming of Mara Dyer. Unbecoming klinkt inderdaad alsof de persoon onstabiel wordt en tegelijkertijd dat het gaat over een meisje dat zich erg on-meisjesachtig gaat gedragen. Daarom dat ze dus in de problemen zit, maar hoe is ze eruit geraakt, of zit ze nog in de problemen?
Door de trailer verscheidene keren te bekijken en te analyseren kom je echter pas alles te weten. Er wordt zo bijvoorbeeld bijna geen gebruik gemaakt van een statische camera. Het verhaal en de beelden in de trailer zijn continue in beweging. Het rocknummer dat eronder zit duwt het ritme van de gebeurtenissen en montage ook vooruit. De woorden op het einde van de trailer, ‘Who is Mara Dyer?’ komen ook naar voren in het beeld. Elk woord wordt tussen de beelden zijn geplaatst, dit geeft een extra dramatisch gevoel.
Ondanks het feit dat dit eerder een filmtrailer lijkt te zijn, werkt het, de kijker is nieuwsgierig en wilt op zoek naar meer. Door uit de gehele trailer krijgen we enkele welgeplaatste hints die de kijker doen hongeren naar meer.
Trailer: The unbecoming of Mara Dyer
booktrailers exposed 